Kobieta z parasolka

Tak , tak właśnie zrobi. Pojedzie na ta Kościelną 7, wejdzie tam,poczuje pewnie coś a potem opisze. Opisze bez uprzedzenia, o tym co czuła napisze, poprostu. Weźmie ,ludzi popyta,  legitymację pokaże , dziennikarską. Może szczęście będzie miała ? - ktoś coś powie. Może trafi na kogoś kto dużo wie? Wie , że wielu już o tym pisało ale wierzy w to , że ona napisze inaczej. Przecież każdy widzi inaczej, czuje inaczej. To będzie taki jej tekst, z serca będzie, jak wszystko to co pisze. Pociąg do Krakowa jechał krótko ale to może jej ta droga tak spowszedniała, no bo przecież studia - całe te 5 lat tak przejeździła. Było dawno ale ten Kraków, ta uczelnia,ta teologia przecież już na zawsze w niej pozostaną. Teraz jest dziennikarką, zaczyna nią być, trochę poniewczasie...ale bardzo namiętnie podchodzi do każdego swojego zadania.To jej miłość od młodości chociaż nie jest łatwo pisać o czymś takim i kimś takim w sytuacji, w której teraz , zwłaszcza teraz się znalazła.  Spróbuje, postara się jedn

,,Przysiadam sobie troszkę , bo upał straszny a serce wysiada"- mówi starsza kobieta , która znam z widzenia a w zasadzie to na ,,dzień dobry"czy też ,, ładna pogoda". Dopiero dzisiaj z bliska zauważam , że nasza pani dozorczyni to kiedyś pewnie była ładna kobieta. ,,Jestem po dwóch zawałach "-kontynuje moja rozmówczyni  - ,,ale nie mogę przestać tego robić bo emerytura malutka". ,,Kiedyś , przed ta drożyzna to jeszcze jakoś było -teraz trzeba dorabiać" No jasne, że bym dała sobie spokój z ta pracą bo …denerwuje, bo kontrolują te młode zza biurka ,które życia nie znają , które  żeby zrozumiec to musiałyby  przyjść trawnik pograbic tak z  tydzień  chociaż"  ,,Też ciężko miałam, sama wszystko , rodzice chorowali, wszystko na mojej głowie a teraz jeszcze nie starcza i po dwóch zawałach trzeba kobiecie samotnej pracować " Pani Barbara wyciąga chusteczkę , ociera pot, właściwie to już nie wiadomo czy też nie łzy. ,,Chleb nawet podrożał i ziemniaki a c